YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11955
KARAR NO : 2018/14094
KARAR TARİHİ : 11.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : 05/11/2013 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 20/01/2014 tarihli ek karar ile sanık …’in temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanık …’in temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
21.11.2013 tarihinde usulüne uygun tebliğ edilen hükmü, CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen yasal süresinden sonra 06.12.2013 tarihinde temyiz etmiş bulunan sanığın temyiz inceleme isteğinin reddine dair Mahkemenin 20.01.2014 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, red kararının ONANMASINA,
II) Sanık …’ün temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizce kabul gören Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 tarih ve 2013/7-591 Esas, 2014/171 Karar sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi; suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işleniş yer ve zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirilip, sanığın eylemlerini bir suç işleme kararının icrası kapsamında gerçekleştirip gerçekleştirmediği ve hakkında TCK’nun 43. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususlarının tartışılarak belirlenmesi bakımından;
İncelemeye konu iş bu dosyaya ilişkin suç tarihinin 21.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 08.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı tarihli incelenen ve sanık yönünden temyiz edilmeksizin kesinleşen 2016/15488 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/220 Esas, 2014/980 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 28.01.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 21.03.2013 olduğu ,
Dairemizde 24.04.2018 tarihinde incelenen ve sanık yönünden düzelterek onanmak suretiyle kesinleşen 2018/300 Esas sayılı dosyada (Gaziantep 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/222 Esas, 2014/1021 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 30.03.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 22.03.2013 olduğu,
Dairemizde aynı tarihli incelenen 2018/16903 Esas sayılı dosyada (Nizip 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/657 Esas, 2015/783 Karar sayılı dosyasına ilişkin) suç tarihinin 04.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 14.06.2013 olduğu,
Küçükçekmece 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/322 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 14.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 17.05.2013 olduğu,
Gaziantep 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/459 Esas sayılı derdest dosyasında suç tarihinin 18.02.2013, iddianame düzenlenme tarihinin 03.04.2013 olduğu anlaşılmakla;
Suç tarihine ve işlenen suçun niteliğine göre sanığın eylemlerinin TCK’nun 43. madde kapsamında zincirleme biçimde kaçakçılık suçunu oluşturup oluşturmadığının takdir ve değerlendirilmesi bakımından dosyaların incelenmesi, gerektiğinde kesinleşmeyen dosyalar yönünden birleştirilmesi, eylemlerinin TCK’nun 43. maddesi kapsamında değerlendirilmesi halinde kesinleşen cezanın mahsubuna karar verilmesinin düşünülmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.