YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10784
KARAR NO : 2018/14834
KARAR TARİHİ : 24.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi itibarıyla sanıktan ele geçirilen kaçak sigara ve alkollü içkiler yönünden 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi, şarj cihazı, dökme çay ve fondoten cinsi kaçak eşya yönünden de 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi uyarınca ayrı ayrı ceza tayini gerekirken sanığın eylemlerinin tek suç kabulü ile sanık hakkında 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Müsaderesi talep edilen şarj cihazı, dökme çay ve fondoten cinsi kaçak eşya hakkında müsadere veya iadesi konusunda karar verilmemiş ise de, mahallinde her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1. Hükümden sonra 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, alt soyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2. Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve 4616 sayılı Yasa uyarınca erteli cezaya ilişkin olduğu anlaşılan İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 31.01.2000 tarihli 1999/288 E.- 2000/32 K. sayılı mahkumiyet hükmünün, İzmir 23. Asliye Ceza Mahkemesi’nin tekerrüre esas olan 04.06.2008 tarihli 2006/411 E., 2008/268 K. sayılı ilamı ile birlikte tekerrüre esas alınmak suretiyle mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
3. Dava konusu kaçak sigara ve viskiler hakkında 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde “…TCK’nın 54 maddesi gereği MÜSADERESİNE” hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi gereğince;
1. Hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün, sanık hakkında hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bendindeki “…İstanbul 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.01.2000 tarih ve 1999/288 Esas, 2000/32 Karar sayılı, 03.08.2009 yerine getirme tarihli ilamı ve…” kısmının çıkartılması,
3. Hükmün müsadereye ilişkin bendindeki “TCK’nın 54” ibaresinin çıkartılarak yerine, “TCK’nun 54/4.” ibaresinin yazılması ile diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.12.2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.