Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/10712 E. 2018/13333 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10712
KARAR NO : 2018/13333
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanık … hakkında beraat, sanık … hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan … İdaresi vekilinin ve sanık … müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
1. Temel cezada TCK’nun 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulduğu, buna göre hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesinde değişiklik yapıldığı, sanığın kaçakçılık fiiline iştirak etmeksizin kaçak olarak ülkeye sokulan suça konu eşyayı ticari maksatla bulundurmak eyleminden dolayı 5607 sayılı Kanunun 3/10. maddesindeki “Kaçakçılık suçunun konusunu oluşturan eşyanın akaryakıt ile tütün, tütün mamulleri, etil alkol metanol ve alkollü içkiler olması halinde, yukarıdaki fıkralara göre verilecek cezalar yarısından iki katına kadar artırılır, ancak bu fıkranın uygulanması suretiyle verilecek ceza üç yıldan az olamaz.” şeklindeki düzenlemeye nazaran 6545 sayılı kanun ile değişik 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanununun 3/5-10. maddeleri ile 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddelerinin ilgili tüm hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle lehe yasanın belirlenmesinin gerekmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
3. Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK.nun 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
4. Adli para cezalarının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK’nun 52/4. maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK.nun 232/6. madde ve fıkrasına aykırı davranılması,
Yasaya aykırı katılan … İdaresi vekilinin ve sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II) Katılan … İdaresi vekilinin sanık … hakkında kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Kaçakçılık olaylarını önlemeye yönelik yapılan istihbari çalışmalarda; Sanık …’ın gümrük kaçağı sigaraları işletmeciliğini yaptığı “… ” isimli iş yerinde bulundurduğu ve bu adresten piyasaya sürdüğü bilgileri alınması üzerine, 05.06.2013 günü saat 15.30 sularında “… ” isimli iş yerine gelindiği, iş yerinde peynir satışının yapıldığı, iş yeri camından bakıldığında beyaz koli içerisinde sigaraların olduğunun görülmesi üzerine, C.Başsavcılığınca verilen yazılı arama ve el koyma emrine istinaden aynı gün saat 16.30 sularında bahse konu iş yerinde yapılan aramada, iş yerinde sanık …’ın bulunduğu,
İş yerinde girişe göre sol tarafta dizili vaziyette çeşitli markalarda toplam 580 paket gümrük kaçağı ve bandrolsüz sigaraların ele geçirildiği, sanık …’ın sigaraların hakkında mahkumiyet kararı verilen diğer sanık …’a ait olduğunu, …’ın sigaraları emaneten bıraktığını, …’ın da sigaraların kendisine ait olduğunu savunmaları karşısında, sanık …’ın sanık …’ a ait sigaraları kendi iş yerinde muhafaza etmek ve satmak suretiyle kaçakçılık eylemine iştirak ettiği ve hakkında mahkumiyet hükmü kurulması gerektiği gözetilmeden sanık … hakkında beraat kararı verilmesi,
Yasaya aykırı katılan … İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.