YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10537
KARAR NO : 2018/14572
KARAR TARİHİ : 18.12.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, aracın müsadere talebinin reddine
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebine göre yapılan incelemede;
1. Sanık hakkında hükmolunan 3 yıl 6 ay hapis cezasından TCK’nun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç hapis cezasının 2 yıl 11 ay hapis cezası yerine 2 yıl 12 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Uzun süreli hapis cezası ertelenmeyen sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün B-2 ve 4 numaralı bendlerinde yer alan “2 yıl 12 ay” yerine “2 yıl 11 ay” yazılması,
2. 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II) Nakil aracının iadesi yönünden hükmün incelenmesinde ise;
Ele geçen kaçak eşyanın, nakil aracının taşıma kapasitesine göre miktar veya hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu, araç ve eşyanın değeri itibarıyla nakil vasıtasının müsaderesinin hakkaniyete aykırılık oluşturmayacağının anlaşılması karşısında, sanık …’in beyanlarında aracın sahibi olduğunu beyan ettiği ve dosya arasında bulunan 03.01.2013 tarihli teslim tesellüm tutanağına göre de aracı teslim aldığı görünen … ‘in CMUK’nun 257/2. maddesi uyarınca davadan haberdar edilip, katılma imkanı tanınmadan, müsadere konusunda beyanı alınmadan ve aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olup olmadığı hususu araştırılarak karar yerinde tartışılmadan eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/12/2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.