Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2015/10507 E. 2018/13430 K. 04.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10507
KARAR NO : 2018/13430
KARAR TARİHİ : 04.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, erteleme, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Sanığa verilen ve ertelenen hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nun 53/1. maddesinin (c) bendinde yazılı hak yoksunluğunun, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkileri açısından uygulanmasına yer olmadığına, altsoyu dışında kalan kişilerle ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
2. Sanık hakkında verilen hapis cezasının ertelenmesi üzerine sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi ve TCK’nun 51/7-8. madde ve fıkralarının ihtaratına karar verildiği halde uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
3. Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken tasfiyesine de hükmedilmesi,
4. Ele geçen eşyanın niteliğine ve suç tarihine göre katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımlarının çıkartılarak yerine gelmek üzere “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2. Hükmün TCK’nun 51/3. maddesine ilişkin bendinin çıkartılarak ”TCK’nun 51/3. maddesi uyarınca sanığın takdiren 2 yıl müddetle denetim süresine tabi tutulmasına, TCK’nun 51/7. maddesi uyarınca denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz edilmesine, TCK’nun 51/8. maddesi uyarınca bu sürenin iyi halli olarak geçirilmesi halinde cezasının infaz edilmiş sayılmasına karar verileceğinin bildirilmesine” ibaresinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin bendinde ”ile imha suretiyle tasfiyesine”, ”TCK’nun 54/1.maddesi” ibarelerinin çıkartılarak yerine gelmek üzere “5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi delaletiyle TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca” ibaresinin eklenmesi,
4. Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti takdirine ilişkin ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.