YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/10324
KARAR NO : 2018/12953
KARAR TARİHİ : 28.11.2018
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1. Doğrudan verilen adli para cezasının gün karşılığı miktarının belirlenmesi sırasında yasa maddesinin gösterilmemesi ve adli para cezasının taksitlendirilmesine yer olmadığına karar verilirken 5237 sayılı TCK’nun 52/4. maddesi yerine 52/2. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın altsoyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar, altsoyu dışında kalan kişiler bakımından ise infaz tamamlanıncaya kadar uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında hapis cezasının ertelenmesine ilişkin koşullar oluşmamakla beraber; 2 yıldan az süreli hapis cezasına mahkum olan sanık hakkında “hapis cezasının süresi dikkate alınarak” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
4. Mahkemece hükmün esasını oluşturan kısa kararda sanığa yüklenecek yargılama gideri tutarlarının belirtilmeden karar verildiği, ancak 5271 sayılı CMK’nun yargılama giderleri başlıklı 324. maddesinin 2. fıkrasında ”Hüküm ve kararda yargılama giderlerinin kimlere yükletileceği gösterilir.” şeklindeki açık hükmü ve 26.05.1935 tarihli ve 111/7 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında ”yargılama giderleri hükmün tamamlayıcı parçası olduğundan ilamlarda açıklanmalı, kime yükletileceği belirtilmelidir.” ve 02.05.1966 tarihli ve 4/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca da ”tefhim edilmekle hükmün esasını oluşturan kısa kararda yargılama giderinin miktarı ve kime ne miktarda yükletileceği belirtilerek, sanığın yükümlülüğü öğrenmesinin sağlanması ve bu sayede sanığa yargılama giderlerine karşı temyiz davası açıp açmama hususunda karar verme olanağı tanınması
gerektiğinin” belirtilmesi karşısında, mahkemece verilen hükümde yargılama gideri miktarı dökümü yapılmayıp, yargılama giderinin kime ve ne miktarda yükletileceği de belirtilmeden gerekçeli kararla birlikte sanık aleyhine yargılama giderine hükmolunması suretiyle çelişki oluşturulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.