Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/9622 E. 2016/4057 K. 22.03.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/9622
KARAR NO : 2016/4057
KARAR TARİHİ : 22.03.2016

MAHKEMESİ :##########Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet
HÜKÜM : 12/01/2012 tarihli karar ile hükümlülük, tasfiye; 15/02/2012 tarihli ek karar ile temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 15/02/2012 gün ve 2011/129 Esas, 2012/8 K sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan müşteki Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle red kararının istem gibi ONANMASINA,
II-CMK’nun 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme isteği hakkında karar verme görevi bulunmayan yerel mahkemenin 06/05/2013 tarihli kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilip kaldırılarak, Sanık …’ın eski hale getirme isteminin incelenmesinde;
12.01.2012 tarihli gerekçeli kararın, sanığın askerlik görevini yaptığı esnada mernis adresinde “bizzat” yazılarak tebliğ edildiği, tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, eski hale getirme istemi yerinde görülüp, öğrenme üzerine yapılan temyizin süresinde olduğu kabul edilerek, sanıklar … ve …’ın 12.01.2012 tarihli gerekçeli karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde,
1-24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmelerine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken, 4733 sayılı Yasa’nın 8/4 maddesi uyarınca tasfiyesine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322.maddesi uyarınca;
1-Hükümden TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2-Hükmün dava konusu kaçak eşyanın tasfiyesine ilişkin bendinde yer alan “4733 sayılı Yasanın 8/4 maddesi uyarınca tasfiyesine” ibaresinin çıkarılarak yerine ”TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine” ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımlarının aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.