YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6901
KARAR NO : 2015/1410
KARAR TARİHİ : 29.01.2015
Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet ve Sahte parayı kabul etmek
HÜKÜM : Sanığın Sahte parayı bilerek kabul etmek suçundan beraatine, 4733 sayılı kanuna muhalefet suçundan hükümlülüğüne
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan Maliye Hâzinesi vekilinin Sahte Parayı Bilerek Kabul Etme suçundan kurulan hükme yönelik temyizine göre yapılan incelemede;
Suçtan doğrudan zarar görmeyen, davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmayan maliye hâzinesinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık müdafiinin 4733 sayılı Yasaya Muhalefet suçundan kurulan hükme yönelik temyizine gelince;
İncelemeye konu mahkemenin 2012/373 E. – 2013/227 K. sayılı dosyası ile Dairemizin 2014/6562, 2014/7373 ve 2014/7001 Esas sayılı dosyalarında sanık hakkında aynı neviden suç nedeniyle kamu davalarının açılmış olduğu anlaşıldığından, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 Esas – 2014/171 Karar sayılı kararında belirtildiği şekilde, suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme tarih aralıkları, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özellikler birlikte değerlendirildiğinde sanık hakkında TCK.nun 43.maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerekli olup, söz konusu dava dosyaları ve varsa başka benzer dosyaları araştırılıp birleştirilerek delillerin birlikte değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.01.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.