YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5145
KARAR NO : 2015/23843
KARAR TARİHİ : 30.12.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/38517
MAHKEMESİ : Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2011
NUMARASI : 2010/359 (E) ve 2011/292 (K)
SUÇ : 5607 ve 4733 sayılı Yasa’lara Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I.Suça sürüklenen çocuk A.. Ü.. müdafiinin, sanıklar F.. D.., A.. Y.. ve H.. Y..’ın 4733 sayılı Yasa gereğince verilen idari yaptırım kararına yönelik temyiz talepleri bakımından yapılan incelemede;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa’nın 27. maddesi ile değişik 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nun 29. maddesi uyarınca, idari yaptırım kararlarına karşı Ceza Muhakemesi Kanunu’na göre itiraz edilmesi mümkün olup, kararın temyizi kabil olmadığından, sanıkların ve suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz dilekçeleri itiraz mahiyetinde kabul edilerek gereği mahallinde değerlendirilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
II.Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi’nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
III.Suça sürüklenen çocuk A.. Ü.. müdafiinin ve sanık F.. D..’ın 5607 sayılı Yasa’ya muhalefet suçundan verilen karara karşı temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suça sürüklenen çocuğun 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasanın 8/4 fıkrası uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1.Sanık F.. D.. yönüyle, 24.11.2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2.Sanık F.. D.. ve suça sürüklenen çocuk A.. Ü.. yönüyle, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan gümrük idaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın ve suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca, sanık F.. D.. hakkında kurulan hükümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ile hükümden gümrük idaresi lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin kısmın çıkarılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
IV.Sanık A.. Y..’ın 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçundan verilen karara karşı temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın benzer eylemleri nedeniyle hakkında açılan davalar bakımından uyap kayıtlarında yapılan incelemeye göre, halen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nda bulunan ve YCBS esas numarası 2015/209997 olan, Nevşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2014/200 esas ve 2015/94 karar sayılı dosyasında, suç tarihinin 27/01/2010, iddianame düzenleme tarihinin ise 19/07/2010 olduğu gözetilerek, sanığın eylemlerinin TCK’nın 43/1 maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi bakımından, anılan dosyanın temyiz incelemesine konu bu dosya ile birleştirildikten sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair hususları incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,
V.Sanık H.. Y..’ın 5607 sayılı Yasa’ya muhalefet suçundan karara karşı verilen temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanık H.. Y..’ın temyiz dilekçesinde akıl hastası olduğunu belirtmesi ve dilekçesi ekine buna ilişkin raporu eklemesi karşısında, Dairemizin 2012/1543 Esas-2013/5923 Karar, 2012/16662 Esas-2013/8857 ve 2013/12160 Esas-2014/13426 Karar sayılı ilamlarında da aynı sanık hakkında akıl hastalığı nedeniyle rapor aldırılmasına karar verildiği de gözetilerek, ilgili raporlar ile tedavi evrakları celbetmek suretiyle sanığın eylemi gerçekleştirdiği sırada 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesi uyarınca, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinde önemli derecede azalma olup olmadığı konusunda Adli Tıp Kurumundan rapor aldırılıp gerektiğinde zorunlu olması halinde sanığa müdafii atanmak suretiyle sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.