Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/4539 E. 2016/173 K. 20.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4539
KARAR NO : 2016/173
KARAR TARİHİ : 20.01.2016

Tebliğname No : 7 – 2012/81503
MAHKEMESİ : Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2011
NUMARASI : 2011/272 (E) ve 2011/818 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I)Talimat mahkemesinde alınan savunmasında hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep eden sanığa, dava konusu eşyanın Gümrük İdaresince hesaplanan “eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı” olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/9.fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, talimat evrakı ekinde zarara ilişkin bilgi ve belge bulunmadığından kamu zararını bilmeyen, sabıkasız olan ve suç işlemeyeceği hususunda olumlu kanaat nedeniyle verilen hapis cezası ertelenen sanık hakkında katılan kurum zararının karşılanmadığından bahisle, yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
II)Sanık hakkında hükmedilen erteli hapis cezasının kısa süreli olmadığı gözetilmeksizin TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
III)Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK’nın 50/6 madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa’nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarle yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.