Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/4503 E. 2015/23573 K. 23.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4503
KARAR NO : 2015/23573
KARAR TARİHİ : 23.12.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/78766
MAHKEMESİ : Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/11/2011
NUMARASI : 2011/253 (E) ve 2011/629 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın eylemi bir bütün halinde 4733 sayılı Yasa’ya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan yasanın 8/4 fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde, 5607 sayılı Yasa’nın 3/5. fıkrası gereğince mahkûmiyet hükmü tesis edilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
I)24.11.2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
II)Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6 madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa’nın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezalarının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
III)Sanık hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezaları için TCK. 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanığın cezasının TCK’nun 58 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
IV)Gümrük İdaresi suçtan doğrudan zarar görmediği halde katılmasına karar verilip, lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1)Hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2)Ödenmeyen adli para cezasının hapis cezasına çevrileceğine ilişkin kısmın (6. paragrafın) hükümden çıkartılması,
3)Hükümden tekerrüre dair 9. paragraftaki, “cezasının” ifadesi çıkartılarak yerine “hapis cezasının” ifadesinin eklenmesi,
4)Gümrük İdaresi lehine vekalet ücreti verilmesine ilişkin kısmın (13. paragrafın) hükümden çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.