YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4320
KARAR NO : 2015/20672
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/57476
MAHKEMESİ : Reyhanlı 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/04/2011
NUMARASI : 2010/970 (E) ve 2011/352 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi vekilinin sanık M.. K.. hakkında verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz talebinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre gümrük idaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Gümrük İdaresi vekilinin sanıklar İ.. K.., A.. A.., T.. C.. ve A. D. hakkındaki hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıkların dava konusu eşyayı gümrük işlemlerine tabi tutmadan yurda getirdiği gerekçesiyle kamu davası açılmış olup, tüm dosya içeriğine göre sanıkların belirlenen gümrük kapısından yolcu olarak yurda giriş yaptığı, ele geçen ve yolcu beraberi statüsünde getirilen eşyanın ticari mahiyette bulunmadığı, ithalinin yasak olmadığı ve suç ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasa’nın 6.maddesi gereğince Gümrük İdarelerince gümrük vergisinin alınmasını gerektirir yaptırıma tabi bulunduğu gözetilerek sanıkların beraati yerine mahkumiyetine; dava konusu eşya yönünden ise, 11.04.2013 tarih ve 28615 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa’nın 12. maddesi ile değişik 4458 sayılı Yasa’nın 235.maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere Gümrük İdaresi’ne gönderilmesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, gümrük idaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 Sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA,
Gümrük İdaresi vekilinin sanık N.. D.. hakkındaki hükme ilişkin temyiz talebine göre yapılan incelemede;
Sanığın şöförü olduğu yolcu otobüsünde yapılan aramada ele geçen sigaraların yolcular tarafından sahiplenildiği, sanığın da aşamalarda değişmeyen savunmalarında sözkonusu eşyadan haberi olmadığını beyan etmesi karşısında sanık savunmasının aksine, ele geçen sigaraları ticari amaçla bulundurduğuna ilişkin cezalandırılmasına yeterli, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Yasaya aykırı, gümrük idaesi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.10.2015 günü oybirilğiyle karar verildi.