Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/4050 E. 2015/23237 K. 15.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4050
KARAR NO : 2015/23237
KARAR TARİHİ : 15.12.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/154060
MAHKEMESİ : Aksaray 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/02/2013
NUMARASI : 2012/433 (E) ve 2013/195 (K)
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük idaresi vekilinin Temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
Sanıkta ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı yasanın 8/4 maddesînde düzenlenen suçu oluşturduğu Gümrük idaresinin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük idaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı yasanın 8/l. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık A.. Ö..’ın Temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
1- Ele geçirilen kaçak eşyanın miktarına göre, temel cezada TCK’nın 61. maddesi uyarınca teşdit uygulanarak alt sınırdan uzaklaşılması suretiyle hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Adli sicil kaydı bulunmayan sanık, 21.11.2012 tarihli talimat mahkemesinde alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep etmiş olup talimat ekinde KEMT bulunmadığı bu nedenle kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel hali bulunmayan sanığa, davaya konu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamının kamu zararı olduğu ihtar edilerek sonucuna göre gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/9. madde fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken kurum zararı giderilmediğinden bahisle yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- 24.11.2015 günlü 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığa verilen cezaya teşdit uygulandığında kazanılmış hakkı dikkate alınarak 15.12.2015 gününde oybirilğiyle karar verildi.