YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/3937
KARAR NO : 2015/22685
KARAR TARİHİ : 02.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/405216
MAHKEMESİ : İslahiye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/06/2011
NUMARASI : 2011/132 (E) ve 2011/520 (K)
SUÇ : 5607 sayılı yasaya muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
A) Gümrük İdaresi Vekilinin Temyizine Göre Yapılan İncelemede;
Eylemin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından, gümrük idaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B) Sanık …Temyizine Göre Yapılan İncelemede;
I) Eylem bir bütün halinde 4733 sayılı yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde yazılı şekilde hüküm kurulması,
II) Engel hali bulunmayan ve talimatla alınan savunmasında CMK.nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesinin uygulanmasını talep eden sanığın, talimat ekinde KEMT varakasının olmadığı nazara alınarak kamu zararından haberdar olmadığı anlaşılmakla; sanığa kendisine ait olan dava konusu eşyaların bilirkişi tarafından belirlenen cif değer üzerinden gümrük idaresince hesaplanacak “eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı” olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9 fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, kamu zararının giderilmediği gerekçesi ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
III) Hükümden önce 01.03.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasa’nın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6 madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasa’nın 106. maddesinin 4. ve. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, cezada kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 02/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.