YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/381
KARAR NO : 2015/22020
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/319151
MAHKEMESİ : Göksun Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/06/2013
NUMARASI : 2013/56 (E) ve 2013/177 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sair itirazların reddine, Ancak;
1-5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine objektif koşullar bakımından engel hali bulunmadığı anlaşılan sanığın savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını kabul ettiği yönünde beyanda bulunduğu gözetilmekle, karar yerinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının koşulları arasında sayılan ve 5271 sayılı CMK’nın 231/6-(b) bendinde düzenlenen sübjektif şarta ilişkin olumlu veya olumsuz bir değerlendirme yapılmadığı da nazara alınarak, sanık adına yazılan talimat evrakına vergilerden ibaret zarar miktarı açıkça yazılmadığı gibi kaçak eşyaya mahsus tespit varakasının da eklenmediği anlaşılmakla, dava konusu eşyanın ” ithalinde öngörülen Gümrük Vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler” toplam tutarı olan miktarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde 5271 sayılı CMK’nın 231/9. fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 62/1 maddesi uyarınca indirim yapılmasının ardından sonuç olarak 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden 23 ay 10 gün hapis cezası verilmesi suretiyle sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 52/4 madde ve fıkrası uyarınca, sanık hakkında tayin edilen adli para cezasında taksit süresinin 2 yılı geçemeyeceğinin gözetilmemesi,
4- Sanığın kasıtlı bir suçtan kısa süreli olmayan erteli hapis cezasına mahkumiyetine karar verilmiş olması karşısında 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde ve fıkraları uyarınca belli hakları kullanmaktan mahrumiyetine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, sanığın ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 19/11/2015 günü oybirliğiyle karar verilidi.