Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/35556 E. 2017/5947 K. 11.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/35556
KARAR NO : 2017/5947
KARAR TARİHİ : 11.07.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
UYAP kayıtlarının sorgulamasında diğer eylemlerinden dolayı TCK.nun 43. maddenin şartlarının oluşmadığı anlaşılmakla tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak olunmamıştır.
1- Adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesinde uygulama maddesinin TCK.nun 52/2. yerine 50/1-…yazılması suretiyle CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
3- Sanık … hakkındaki hükümde, 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
4- Sanıklar … ve … hakkında hem adli para cezası hem de hapis cezası verildiği ve adli para cezası için TCK.nun 58. maddeye göre tekerrür hükümleri uygulanamayacağı halde tekerrür hükümleri uygulanmasına karar verilirken hiç bir ayrım yapmaksızın sanıkların cezasının TCK.nun 58/6. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ve ayrıca TCK.nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1-Hükümlerdeki adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesine ilişkin fıkradan “TCK.nun 50/1-…maddesi” ibaresinin çıkartılarak yerine “TCK.nun 52/2. maddesi” ibaresinin yazılması,
2-Hükümlerden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1…3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3-Sanık … hakkındaki hükmün 3. fıkrasının 5. bendindeki “ ödenmeyen kısmın hapse çevrileceği, hapis cezasının tamamen veya kısmen infazına karar verileceğinin ihtarına ” ibaresinin hükümden çıkarılması,
4-Sanıklar … ve … hakkındaki hükümlerin tekerrürle ilgili fıkrasındaki “cezanın” ibaresinin “ hapis cezasının” şeklinde değiştirilmesi ve “cezanın infazından sonra” ibaresinden önce gelmek üzere “TCK.nun 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve” ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11/07/2017 günü oybirliğiyle karar verildi.