YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/29694
KARAR NO : 2015/1350
KARAR TARİHİ : 28.01.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanığın hükümlülüğüne, müsadereye

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizin 26.02.2014 gün ve 2013/13865 Esas – 2014/3054 Karar sayılı tevdii kararı uyarınca, yokluğunda verilen hükmü temyiz etmeyen sanığa yapılan gıyabi karar tebliğ evrakında tebligatı alan, sanığın babası olduğu belirtilen …’nin sanıkla aynı konutta ikamet ettiği belirtilmediğinden yapılan tebligatın usulsüz olduğundan gıyabi kararın sanığa Tebligat Kanununa uygun olarak tebliğ edilmesi istenildiği halde söz konusu tevdii kararının gereğinin mahkemece usulünce yerine getirilmediği anlaşılmakla; sanığa gıyabında verilen kararın, öncelikle dosya kapsamına göre bilinen en son adresi olan yargılama aşamasında bildirdiği “. . .” adresine tebliğ edilmesi, bu adrese çıkartılacak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise, 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı sayılı Yasa’nın 21/2. maddesi uyarınca MERNİS adresine tebligat yapılması gerekirken, doğrudan MERNİS adresine 7201 sayılı Yasa’nın 21/2. maddesi uyarınca tebligat yapılması usulsüz olduğundan; kararın sanığa 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Yasa hükümlerine göre usulüne uygun olarak tebliği ile temyiz edilmesi halinde temyiz dilekçesi eklendikten ve bu temyize ilişkin ek tebliğname de düzenlendikten sonra iadesi için dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.01.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.