Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/29008 E. 2017/6049 K. 17.07.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/29008
KARAR NO : 2017/6049
KARAR TARİHİ : 17.07.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 17.04.2014 tarihli karar ile Hükümlülük, müsadere, 05.09.2014 tarihli ek karar ile sanık … müdafiinin eski hale getirme ve infazın durdurulması talebinin reddine, 10.07.2014 tarihli ek karar ile sanık …’ın eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık … müdafinin eski hale getirme ve temyiz talebi üzerine yapılan incelemede,
Sanık müdafinin 04.09.2014 havale tarihli dilekçe ile eski hale getirme talebinde bulunduğu ve mahkeme tarafından eski hale getirme talebinin reddine karar verilmiş ise de, temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK.nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtay’ca karara bağlanacağından bu konuda verilen ret kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde olup kaldırılarak yapılan incelemede;
Sanığın gıyabında verilen kararın birlikte oturduğu eşi …’in imzasına 08/05/2014 tarihinde tebliğ edildiği, tebligatın usulüne uygun olduğu anlaşıldığından sanık … müdafinin eski hale getirme isteminin yerinde olmadığı dolayısıyla da; 08/05/2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü yasal süresinden sonra 04/09/2014 tarihinde temyiz etmiş bulunan sanık müdafinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II- Sanık … müdafiinin eski hale getirme ve temyiz talebi ile sanıklar …, … ve sanıklar … ve … müdafiilerinin temyizleri üzerine yapılan incelemede ise,
Sanık … müdafinin temyiz talebiyle birlikte yaptığı eski hale getirme
isteğini değerlendirme yetkisinin 5271 sayılı CMK.nun 42/1. maddesi uyarınca Yargıtay’…ait olup bu konuda karar verme görevi bulunmayan yerel mahkemenin ek kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde olduğu kabul edilip bu konuda verilen ek karar kaldırılarak sanık müdafinin eski hale getirme talebinin incelenmesinde,
Sanığın gıyabında verilen kararın sanığın bildirdiği en son adresine tebliğ edilmesi yerine doğrudan adres kayıt sistemindeki adresine tebligat yapılması usulsüz olduğundan, eski hale getirme talebinin kabulü ile öğrenme üzerine sanık müdafinin temyiz isteği süresinde kabul edilerek;
Sanık … müdafii ile sanıklar … ve … ve sanıklar … ve … müdafilerinin temyiz istemlerinin incelenmesinde,
1- 24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı Yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı Yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. yine 18/06/2014 tarihli 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile 3. ve 8. fıkralarındaki değişiklikler gözönüne alındığında, ayrıca 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde adli para cezasının ödenmemesi halinde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı sanıklar …, … ve … müdafiileri ile sanıklar … ve …’in temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca,
1- Hükümlerden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK.nun 53/1…3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
2- Hükmün 1,2,3,4,5,6. fıkralarının 4. bentlerindeki “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesinin ve bu hususun sanığa ihtaratına” ibarelerinin hükümden çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.07.2017 günü oybirliğiyle karar verildi.