Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/26223 E. 2015/9433 K. 09.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/26223
KARAR NO : 2015/9433
KARAR TARİHİ : 09.02.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ….’in hükümlülük, müsaderesine, Sanık …ın beraatine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki vekilinin 05/05/2011 tarihinde hakim tarafından havale edilen dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçmiş olduğu gözetilerek sanığın temyizine göre yapılan incelemede;
1- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, sanığın 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa’nın 8/4. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Gerekçeli karar başlığında karar tarihinin “22/03/2011” yerine “23/03/2011” olarak gösterilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
3- Adli sicil kaydında taksirli suçtan mahkumiyeti ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin bir karar bulunan sanık hakkında kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunduğu şeklinde yasal olmayan gerekçelerle TCK 51 maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
4- Suç tarihi itibariyle sanığın adli sicil kaydında taksirli suçtan bir mahkumiyeti ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin bir kararın bulunduğu gözetilerek CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına müessesine engel hali bulunmayan sanık hakkında eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamı belirlenip, bu tutarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/9. madde fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken kasıtlı suçtan mahkum olması nedeniyle bir daha suç işlemeyeceği hususunda kanaat oluşmadığı şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle hükmün açıklanmasının geriye bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
5- TCK’ nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette
bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
6- Suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan gümrük idaresinin davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücreti hükmedilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.02.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.