YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/25669
KARAR NO : 2015/20970
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/199489
MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2013
NUMARASI : 2012/518 (E) ve 2013/59 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanığın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça konu sigara miktarına göre temel cezasının alt sınırından daha fazla uzaklaşılmak suretiyle tayini gerekirken, yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tesisi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
1-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası gereğince, 1. fıkranın (c) bendi uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
2- Sanığa verilen gün para cezası adli para cezasına çevrilirken, hesap hatası yapılması sonucunda 5.000 TL yerine 3.000 TL yazılması ve 5237 sayılı TCK’nın 52/1 maddesiyle beraber uygulama yeri olmayan 50/1-a maddesinin de uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
3- 5237 sayılı TCK’nın 52/4. madde fıkrası gereğince, tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi gereğince;
1-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 4 numaralı bendin hükümden çıkartılarak, yerine ” 4- Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a, b, d, e bertlerindeki haklardan hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazını tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” bendinin eklenmesi ,
2- Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 5 numaralı bentte yer alan “3000” rakamı yerine “5000” rakamının yazılması ve aynı bentten “50/1-a ve” ibaresinin çıkarılması,
3- Hüküm fıkrasında adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 6 numaralı bentte yer alan ” 24 eşit taksitte”ibaresinden önce gelmek üzere ” birer ay arayla” ibaresinin hükme eklenmesi, ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanığın, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına dair karara yönelik temyizini incelenmesine gelince;
Ele geçen kaçak eşyanın, nakil aracının taşıma kapasitesine göre miktar veya hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu ve kaçak eşya ile nakil aracının bilinen değeri göz önüne alındığında nakil aracının müsaderesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğurmayacağı ve bu nedenle müsaderenin 5237 sayılı TCK’nın 54/3 maddesi gereğince hakkaniyete de aykırı olmayacağı gözetilmekle; sanığın nakil aracını kayıt malikinden 10 günlüğüne kiraladığını savunmuş olması ve aracı kayıt malikinin verdiği vekaletnameye dayanarak yediemin olarak sanığın teslim aldığının anlaşılması karşısında, aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olup olmadığının tespiti bakımından,
Kayıt maliki A.. Ö..’in dinlenilmesi, sanık ile kayıt maliki arasında yapılmış bir kira sözleşmesinin olup olmadığı ile aracın fiilen kim tarafından kullanıldığının kolluk marifetiyle araştırılması ve sonucuna göre aracın iyi niyetli 3. kişiye ait olup olmadığı belirlenip buna göre müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, nakil aracı yönünden hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.