Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/25187 E. 2015/19243 K. 10.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/25187
KARAR NO : 2015/19243
KARAR TARİHİ : 10.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/154963
MAHKEMESİ : Batman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2013
NUMARASI : 2012/928 (E) ve 2013/274 (K)
SUÇ : 5607 sayılı yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık N.. T.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca; TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılarak, yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a, b, d, e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya, 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesi ile sair kısımları aynen bırakılan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık C.. T.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
Dava konusu eşyaların aracın bagajındaki gizli bölme kısmında ele geçirildiği, araçta yolcu olarak bulunan sanık C.. T..’ın aşamalarda değişmeyen savunmalarında, Irak’a gezmek amacıyla gittiğini, telefonlarla bir ilgisinin olmadığını, eşyaların sanık N.. T..’a ait olduğunu beyan ettiği, bu savunmasının sanık N.. T.. tarafından da doğrulandığı, aracın zulasında ele geçen peçete kutusunda sanık C.. T..’ın parmak izinin bulunmasının sanıkların akrabalık bağı ve birlikte yolculuk yapmaları nedeniyle başka türlü de oluşması mümkün olduğu, bunun tek başına mahkumiyeti gerektirir delil olmadığı gözetilerek sanık C.. T..’ın beraati yerine yazılı gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.