YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/25115
KARAR NO : 2015/22198
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/147051
MAHKEMESİ : Yüksekova 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2012
NUMARASI : 2011/146 (E) ve 2012/182 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın askerlik hizmetinden önce işlemiş olduğu suçla ilgili 353 sayılı Yasa’nın 20/1.maddesinde düzenlenen ” Er ve erbaşlar ile yedek subayların askere girmeden veya silâh altına çağrılmadan önce işledikleri yukarı haddi iki yıla kadar hapis cezasını gerektiren suçlara ait davalarda soruşturma ve kovuşturma işlemleri askerliklerini bitirmelerine kadar geri bırakılır.” hükmü gereğince kovuşturmanın askerlik hizmetinin sonuna kadar durması gerektiğinin nazara alınmaması,
Kabule göre;
Sanığın adli sicil bilgilerinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kaydının bulunduğu ve bu kararın nihai bir karar olmaması nedeniyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel teşkil etmediği gözetilmeksizin sanık hakkında kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmasının ve zararın giderilmemesinin gerekçe gösterilmesi suretiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de; sanığın yakalama emri yoluyla Van 2. Asliye Ceza Mahkemesince alınan 02.03.2012 tarihli savunmasında hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasını talep ettiği ancak askerlik görevini yapmakta olması nedeniyle askerlik görevini bitirdikten sonra katılan kurumun uğramış olduğu zararı gidereceğini beyan etmesi karşısında sanığa makul süre verilmek suretiyle ödeme için imkan tanınması ve sonucuna göre, gerektiğinde CMK’nun 231/9. maddesi de gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, yazılı ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.