Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/23910 E. 2015/18735 K. 09.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23910
KARAR NO : 2015/18735
KARAR TARİHİ : 09.09.2015

MAHKEMESİ :. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-O yer Cumhuriyet savcısının sanık… hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre o yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-O yer Cumhuriyet savcısı ile sanık…’in adı geçen sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de,
1-5237 sayılı TCK’nun “Cezanın Belirlenmesi” başlıklı 61. maddesinin 1. fıkrasında, temel cezanın, suçun kanunî tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında, hangi hususlar göz önünde bulundurularak tayin edileceği tek tek sayılmak suretiyle belirtilmiş olup, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasında “Birinci fıkrada belirtilen hususların suçun unsurunu oluşturduğu hâllerde, bunlar temel cezanın belirlenmesinde ayrıca göz önünde bulundurulmaz.”; 10. fıkrasında ise “Kanunda açıkça yazılmış olmadıkça cezalar ne artırılabilir, ne eksiltilebilir, ne de değiştirilebilir.” şeklinde hükümler yer almaktadır.
İncelemeye konu kararda, “suçun işleniş şekli ve sanığın geçmişte benzer suçlardan sabıkalı oluşu” nedenlerine dayanılmak suretiyle alt sınırdan uzaklaşılarak temel ceza tayin edilmiş ise de, sanığın pazarda 182 paket bandrolsüz sigara satmak şeklinde gerçekleşen ve başkaca bir hususiyet arz etmeyen eylemi yönünden “suçun işleniş şekli” nedenine dayanılıp, alt sınırdan uzaklaşılarak temel cezanın belirlenmesinin somut olayın özelliklerine uygun düşmeyeceği, “sanığın geçmişte benzer suçlardan sabıkalı oluşu” nedeninin ise, 5237 sayılı TCK’nun 61. maddesinin 1. fıkrasında sayılan hususlar arasında yer almadığı gözetilmeden, teştiden uygulama yapılmak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Atılı suçun niteliğine göre, suçtan zarar görmediği halde davaya katılmasına karar verilen gümrük idaresi lehine vekalet ücreti hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, o yer Cumhuriyet savcısı ile sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.