Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/23561 E. 2015/21127 K. 26.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23561
KARAR NO : 2015/21127
KARAR TARİHİ : 26.10.2015

Tebliğname No : 5 – 2013/181459
MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2012
NUMARASI : 2012/583 (E) ve 2012/882 (K)
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanık müdafiinin mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası gereğince, 1. fıkranın (c) bendi uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıvermeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
2- Sanığa verilen gün para cezası, adli para cezasına çevrilirken 5237 sayılı TCK’nın 52/1 maddesiyle beraber uygulama yeri olmayan 50/1-a maddesinin de yazılması,
3- 5237 sayılı TCK’nın 52/4. madde fıkrası gereğince, tayin olunan adli para cezasının taksitlendirilmesine karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının kararda belirtilmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi gereğince;
1- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin 4 numaralı bendin hükümden çıkartılarak, yerine “4- Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1- a,b,d,e bentlerindeki haklardan hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” bendinin eklenmesi,
2- Gün para cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin 5 numaralı bentten “50/1-a ve” ibaresinin çıkarılması,
3- Hüküm fıkrasında adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 5 numaralı bentte yer alan “20 eşit taksitte” ibaresinden önce gelmek üzere “birer ay arayla” ibaresinin eklenmesi, ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle sanık hakkında mahkumiyet hükmünün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık müdafiinin, nakil aracının müsaderesine yer olmadığına dair karara yönelik temyizin incelenmesine gelince;
Ele geçen kaçak eşyanın, nakil aracının taşıma kapasitesine göre miktar veya hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğunun anlaşılması ve sanığın nakil vasıtasının amcasının oğluna ait olduğunu savunmuş olması karşısında, aracın iyiniyetli 3. kişiye ait olup olmadığının ve 5237 sayılı TCK’nın 54/3 maddesinde düzenlenen hakkaniyet unsurunun tespiti bakımından,
Kayıt maliki S.. B..’in dinlenilmesi ile aracın fiilen kim tarafından kullanıldığının kolluk marifetiyle araştırılarak sonucuna göre aracın iyi niyetli 3. kişiye ait olup olmadığı ayrıca aracın hakkaniyet açısından durumu belirlenip buna göre müsaderesine ya da iadesine karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/10/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.