Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/23479 E. 2015/18481 K. 09.07.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23479
KARAR NO : 2015/18481
KARAR TARİHİ : 09.07.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/172894
MAHKEMESİ : Nizip 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/02/2013
NUMARASI : 2012/431 (E) ve 2013/233 (K)
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gıyabi kararın sanığın dosyada mevcut açık adresi olan ve daha önce usulüne uygun tebligat yapılan “No:.. İç Kapı No:1 …. Merkez/Adıyaman” adresine tebliğ edilmesi gerektiğinin gözetilmediği cihetle, sanık müdafiinin öğrenme üzerine temyiz istemi yasal süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
1)Dairemizde aynı gün incelenen; 2015/6137 Esas (Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/752 E. 2013/743 K sayılı dosyası,)sayılı dosyasındaki eylemlerin benzer suç vasfına yönelik olduğu gözetilerek, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2014 gün ve 2013/7-591 E 2014/171 K sayılı kararında ayrıntıları belirtildiği gibi suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesindeki özellikler, fiillerin işlendikleri yer ve işlenme zamanı, fiiller arasında geçen süre, korunan değer ve yarar, hareketin yöneldiği maddi konunun niteliği, olayların oluş ve gelişimi ile dış dünyaya yansıyan diğer tüm özelliklerin birlikte değerlendirilmesiyle eylemin TCK.nun 43.maddesi kapsamında kalıp kalmadığının belirlenmesi için eldeki dosya ile Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/752 E. 2013/743 K sayılı dosyası birleştirilmek suretiyle yargılama yapılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdiri gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanığa CMK’nun 226. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinden ek savunma hakkı tanınmadan hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün sair yönleri incelenmeksizin 5320 sayılı Yasa’nın 8/l.maddesi gereğince yürürlükte, bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.07.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.