Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/23037 E. 2015/19676 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23037
KARAR NO : 2015/19676
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/135593
MAHKEMESİ : Kilis 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2012/884 (E) ve 2013/22 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Müşteki Gümrük idaresi adına hazine vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle, sanığın eyleminin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından katılma talebi reddedilen Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanığın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin ‘29.09.2012’ yerine ‘30.09.2012’ olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görülmüştür.
Suç konusu 599 karton sigaranın miktarı gözetildiğinde, hapis cezasının, alt sınırının bir miktar üstünde hakça oranda tayini gerekirken asgari hadden hüküm kurulması,
Sanığın adli sicil kaydında Birecik Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/375 Esas 2007/324 Karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan 2 yıl 8 ay hapse ilişkin tekerrüre esas sabıka kaydı olduğu halde hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58.maddesinin uygulanmaması,
Aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi uyarınca hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi uyarınca, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların hükümden çıkartılması ile yerine “Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/l-a, b, d, e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3.fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.10.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.