Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/21994 E. 2015/19224 K. 08.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21994
KARAR NO : 2015/19224
KARAR TARİHİ : 08.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/131091
MAHKEMESİ : Gürpınar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/01/2013
NUMARASI : 2012/220 (E) ve 2013/31 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gıyabi kararın sanığa 06.02.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edildiği anlaşılmakla, yasal süresinden sonra 15.03.2014 tarihinde temyiz etmiş bulunan sanık G.. Ç..’in temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 08.09.2015 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.
KARŞI OY
Hükmü temyiz eden sanık G.. Ç..’in duruşmada bildirdiği ve aynı zamanda mernis adresi olan ikametine çıkarılan gıyabi kararın adresin kapalı olması nedeniyle Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereği tebliğ edildiği anlaşılmış ise de, gıyapta verilen kararın sanığın yargılama aşamasında bildirdiği bilinen en son adresine gönderilmesi, bu adrese çıkartılacak tebligatın bila-tebliğ iade edilmesi halinde ise, 6099 sayılı Yasa ile değişik 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi uyarınca mernis adresine tebligat yapılması gerekirken, doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/2. fıkrası uyarınca tebligat yapılmasının usulüne uygun olmadığı gözetilerek sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde kabul edilmesi gerektiği nden isteminin bu nedenle kabulüne karar verilmesi yerine sayın çoğunluğun temyiz isteminin süreden reddine ilişkin kararına katılmıyorum.
Muhalif Üye