Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/21480 E. 2015/21239 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21480
KARAR NO : 2015/21239
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/113228
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/02/2013
NUMARASI : 2012/528 (E) ve 2013/163 (K)
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II. Sanık A.. Ş..’in temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Sanığın suçun işlenmesi ile kamunun uğradığı zararı gidermemesinin CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına objektif koşullar yönünden engel teşkil ettiği, bu nedenle sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği gözetilerek, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılmaması bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Sanık hakkında verilen erteli hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak, TCK’nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalanlar için cezanın infazına kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 52/2 maddesi yerine TCK’nın 50/1-a maddesinin yazılması suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesi uyarınca, Sanık hakkında TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın “Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1- a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, 5237 sayılı TCK’nın 53/3.maddesi gereğince kendi altsoyu üzerinde 53/1-c bendindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluklarının uygulanmamasına” şeklinde değiştirilmesi ile gün adli para cezasının paraya çevrildiği fıkradaki “TCK’nın 50/1-a maddesi” ibaresinin “TCK’nın 52/2 maddesi” şeklinde değiştirilerek diğer bölümlerinin aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 günü oy birliğiyle karar verildi.