YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/21270
KARAR NO : 2015/15984
KARAR TARİHİ : 01.06.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5015 sayılı Yasa’ya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın … Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2003/157-347 esas ve karar sayılı ilamı ile tekerrüre esas hükümlülüğü bulunduğu halde TCK.’nın 58/6-7 maddesi ile uygulama yapılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK.’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluklarına hükmolunması,
Yasaya aykırı olup, sanığın ve malen sorumlunun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.’nun 322. maddesi uyarınca, TCK.’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının çıkartılarak, yerine “5237 sayılı TCK.’nın 53/1-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.