YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/20145
KARAR NO : 2015/20859
KARAR TARİHİ : 27.10.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/93200
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/01/2013
NUMARASI : 2012/778 (E) ve 2013/129 (K)
SUÇ : 4733 sayılı kanuna muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I. Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 317.maddesi gereğince REDDİNE,
II. Sanık müdafiinin temyiz talebine yönelik yapılan incelemede;
1- CMK’nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan sanığın talimat ile alınan savunmasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını talep ettiği halde talimat ekinde zararla ilgili bilgi ve belge bulunmadığı gibi kendisine zarar miktarının da bildirilmediği nazara alınarak, davaya konu “eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplam tutarı” olan miktarın kamu zararı olduğunun sanığa bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/9.madde fıkrası da gözetilerek bir karar verilmesi gerekirken, hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının oluşup oluşmadığı karar yerinde tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Sanık hakkında verilen erteli hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak, TCK’nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın altsoyu dışında kalanlar için cezanın infazına kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 52/2 maddesi yerine TCK’nın 50/1-a maddesinin yazılması suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.10.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.