YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19534
KARAR NO : 2015/19462
KARAR TARİHİ : 05.10.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/36859
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2012
NUMARASI : 2012/95 (E) ve 2012/1831 (K)
SUÇ : 4926 sayılı Yasaya Muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında, olay tarihinde, kolluk ekiplerince şüphe üzerine durdurulan sanığın elinde ki siyah poşetlerde yapılan kontrolde toplam 600 paket kaçak sigara, 20 paket tütün ve 3 adet viski ele geçtiğinden bahisle 4926 sayılı Kanun’un 3/a-2-4,4/a-24/3 maddesi uyarınca açılan kamu davasında sanık aşamalarda dava konusu eşyaları kişisel kullanım için aldığını ifade etmiştir. Sanık ve kaçak eşya konusunda mahkemece verilmiş usulüne uygun bir arama kararı olmadığı gibi gecikmesinde sakınca olduğu gerekçesiyle Cumhuriyet Savcısı tarafından da verilmiş bir yazılı arama izni ya da Cumhuriyet Savcısı’na ulaşılamaması nedeniyle kolluk amirince verilmiş yazılı arama emri de bulunmaması karşısında hukuka aykırı arama sonucu ele geçen eşyanın yasak delil niteliğinde olduğu, bu eşyanın kaçak olmasının durumu değiştirmeyeceği nazara alındığında, Anayasanın 38/2, 5271 sayılı CMK.nun 206/2- a, 217/2, 230/1.madde ve fıkraları da hukuka uygun surette elde edilen delillerin kullanılabileceğini, kanuna aykırı elde edilenlerin ise hükme esas alınamayacağı düzenlemesi karşısında, hiç bir aşamada suçlamayı kabullenmemiş olan sanık hakkında hukuka aykırı şekilde elde edilen ve kaçak olduğu anlaşılan eşyanın hükme esas alınamayacağı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule ve uygulamaya göre ise;
Sanık hakkında tazmini nitelikte adli para cezasına hükmedildiği halde nispi vekalet ücreti yerine maktu vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.10./2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.