Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/19114 E. 2015/21310 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/19114
KARAR NO : 2015/21310
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2013/41944
MAHKEMESİ : Van 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/01/2013
NUMARASI : 2012/21 (E) ve 2013/18 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıkların ve malen sorumlunun temyiz taleplerine yönelik yapılan incelemede;
1- Kısa süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, TCK’nin 53/4 fıkrası uyarınca 1. fıkradaki hak yoksunluklarının uygulanamayacağı gözetilmeden hüküm fıkrasının 9. bendinde sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.’nun 53.maddesinin 2 ve 3.fıkraları uyarınca aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde belirtilen haklarından koşullu salıverme tarihine kadar, öbür haklarından ise infaz tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verildiği halde 13. bendde “sanıkların TCK nun 53/1-a,b, d bentlerinde belirtilen haklar ile TCK nun 53/1-c maddesinde kendi alt soyu dışındaki kişiler yönünden velayet, vesayet veya kayyumluğa ait bir hizmette bulunmak haklarını kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına;sanıkların mahkum olduğu hapis cezası ertelendiğinden, 5237 sayılı kanunun 53/3 maddesi uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğu uygulanmasına yer olmadığına, sanıkların kişisel ve sosyal durumu nazara alınarak, 5237 sayılı kanunun 53/1-e maddesinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmasına takdiren yer olmadığına” şeklinde hüküm kurulması,
2-Hüküm fıkrasının 3. ve 4. bendlerinde sanıklar hakkında tayin edilen adli para cezasının taksitle tahsiline karar verilirken, 10. bendinde infazda tereddüt oluşturacak şekilde yasal imkan bulunmadığından adli para cezasının taksitlendirilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
3-Suçta kullanılan aracın trafikte malen sorumlu T.. E.. adına kayıtlı olduğu, malen sorumlunun aracını emaneten verdiğini beyan etmesi karşısında aracın malen sorumlunun bilgisi ve rızası dahilinde suçta kullanıldığına dair her hangi bir somut delil bulunmadığı cihetle iadesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların ve malen sorumlunun temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın
8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hükmün 9. ve 13. bentlerinin çıkarılmasına; TCK 52/2 uyarınca taksitlendirilmesine karar verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine yer olmadığına dair hükmün 10. bendinin çıkarılması, araç müsaderesine ilişkin 15. bendin hükümden çıkarılarak yerine ” Müsadere şartları oluşmadığı anlaşılan dava konusu nakil vasıtasının sahibine iadesine, aracın trafik kaydı üzerindeki şerhin kaldırılmasına” ifadesinin eklenmesi ve sair yönlerin aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/11/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.