Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/16941 E. 2015/21012 K. 03.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16941
KARAR NO : 2015/21012
KARAR TARİHİ : 03.11.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/323087
MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/07/2012
NUMARASI : 2009/699 (E) ve 2012/612 (K)
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanıkların, haklarında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine göre;
1-TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Gün adli para cezasının paraya çevrilmesi sırasında uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK’nın 50/1-a ve 52/1. maddelerinin yazılması suretiyle CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
3-Doğrudan verilen adli para cezasının taksitlendirilerek 20 eşit taksitte tahsiline karar verilmesine rağmen, 5237 sayılı TCK’nın 52/4. maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralığının belirtilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa’mn 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılarak, yerine “Sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 53/1-a, b, d ve e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya, 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu haklan bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezaisinin infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesi, gün adli para cezasımn paraya çevrildiği fıkradaki “TCK’nın 50/1-a, 52/1. maddeleri” ibaresinin “TCK’nın 52/2. maddesi” şeklinde değiştirilmesi ve doğrudan verilen adli para cezası taksitlendirilerek
birer ay ara ile 20 eşit taksitte tahsiline karar verilmesi ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2-Nakil aracına ilişkin temyiz incelemesinde ise;
Ele geçen kaçak eşyanın, nakil aracının taşıma kapasitesine göre miktar veya hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu, araç ve eşyanın değeri itibariyle nakil vasıtasının müsaderesinin hakkaniyete aykırılık oluşturmayacağının anlaşılması ve sanık İ.. Y..’un alman savunmasında kendisinin sadece şoför olduğunu, aracın ise sanık E.. Y..’e ait olduğunu beyan etmesi ile aracın kayıt malikinin M.. G.. adlı kişi olması karşısında, aracın iyi niyetli 3.kişiye ait olup olmadığının tespiti bakımından;
Kayıt maliki M.. G.. ile sanık E.. Y..’in dinlenilmesi ile aracın fiilen kim tarafından kullanıldığının kolluk marifetiyle araştırılması ayrıca geçmişe yönelik olarak varsa bu aracın sanıklar İ.. Y.. ve E.. Y.. hakkında trafik kurallarına aykırılıktan verilmiş para cezaları bulunup bulunmadığının tespit edilmesi ile olay tarihinden önce bu aracın kim tarafından kullanıldığının araştırılarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken müsadere şartları oluşmadığından bahisle eksik inceleme ile aracın iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.