YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16455
KARAR NO : 2015/20576
KARAR TARİHİ : 22.10.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/14977
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2012/126 (E) ve 2012/629 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I)Gümrük idaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Atılı eylemin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, gümrük idaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II)Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
1-Arama işlemine dayanak olarak gösterilen Osmaniye 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2011/641 sayılı arama kararı denetime olanak verecek şekilde dosyaya getirtilmeden eksik araştırma ile karar verilmesi,
2-CMK’nun 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesine engel hali bulunmayan, talimat mahkemesinde alınan savunmasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiğini beyan eden ve talimat ekinde KEMT varakası bulunmadığından kamu zararından haberdar olmayan sanığa, davaya konu eşyanın ithalinde öngörülen gümrük vergileri ve diğer eş etkili vergiler ile mali yükler toplamı olan miktarın kamu zararı olduğunun bildirilmesi ve sonucuna göre, gerektiğinde Ceza Muhakemesi Kanunun 231/9 fıkrası da gözetilerek sanık hakkında CMK’nın 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı konusunda bir karar verilmesi gerekirken, bu hususun tartışmasız bırakılması,
3-Gün adli para cezası, para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi olan TCK’nun 52/2. maddesi yerine aynı kanunun 50/1- a maddesinin gösterilmesi,
4-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1.maddesi uyarınca belli hakkları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3.fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak TCK.nun 53/1-c bendinde yer alan hak yoksunluğunun kendi altsoyu dışındakiler yönünden uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.10.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.