YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/16224
KARAR NO : 2015/20562
KARAR TARİHİ : 22.10.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/14985
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/11/2012
NUMARASI : 2012/112 (E) ve 2012/627 (K)
SUÇ : 5607 sayıl ıkanuna muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I)Gümrük idaresi vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Atılı eylemin suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibariyle 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen gümrük idaresinin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığı gibi katılmasına karar verilmesi de hükmü temyiz yetkisi vermeyeceğinden, gümrük idaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II)Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Sanığın, 15.11.2012 tarihli celsede hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesini talep ettiği gözetilmeden bu husus karar yerinde tartışmasız bırakılmış ise de, adli sicil kaydında kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunması ve kamu zararının giderilmemiş olması nazara alınarak bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
1- Gün adli para cezası, para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi olan TCK’nun 52/2. maddesi yerine aynı kanunun 50/1- a maddesinin gösterilmesi,
2- Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesi uyarınca hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi uyarınca, gün adli para cezasının paraya çevrildiği hüküm fıkrasındaki “TCK’nın 50/1-a maddesi” ibaresinin
“TCK’nın 52/2 maddesi” şeklinde değiştirilmesi, sanık hakkında 5237 sayılı yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasının çıkartılarak yerine “Sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.10.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.