YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/1621
KARAR NO : 2015/23326
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
Tebliğname No : 7 – 2013/41648
MAHKEMESİ : Ceyhan 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2012/191 (E) ve 2012/818 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Sanık S.’ın temyizinin incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin, TCK’nın 53.maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nun 51/7. maddesi gereğince sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde; ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi gerektiği halde, infazı kısıtlayacak şekilde sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesi uyarınca, hüküm fıkrasının 10. bendindeki uyarınca kelimesinden sonra gelmek üzere “sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine” karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Sanık R.’ın temyiz talebine yönelik incelemede;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yosun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi, Dava konusu eşyanın müsaderesi ile yetinilmesi gerekirken söz konusu eşyanın 4733 sayılı Yasa’nın 8/4. maddesi ve 5607 sayılı Yasa’nın 16. maddesi uyarınca tasfiyesine hükmedilmesi, Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nm 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve hükmün C-2 numaralı bendinden “4733 sayılı Yasa’nın 8/4 ve 5607 sayılı Yasa’nın 16. maddesine göre numune alınarak imha sureti ile TASFİYESİ ile” ibaresinin çıkarılması, sair hususların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.