Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/15501 E. 2015/22672 K. 02.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15501
KARAR NO : 2015/22672
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 7 – 2014/146957
MAHKEMESİ : Erciş Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2014 Asıl karar – 20/02/2014 Ek karar
NUMARASI : 2013/539 (E) ve 2014/88 (K)
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin 20.02.2014 tarihli ek kararı temyizine göre yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddine ilişkin Erciş Asliye Ceza Mahkemesinin 20.02.2014 tarih ve 203/539 Esas, 2014/88 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, müşteki Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle red kararının istem gibi ONANMASINA,
II-Sanık K.. S..’in temyizine gelince;
Sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-TCK’nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
2-Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle karar verilmesinin gerekmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, sanık hakkında TCK’nun 53/1-c. maddesinin uygulanmasına ilişkin bendin hükümden çıkarılmasına yerine “Sanığın,TCK’nun 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ifadesinin eklenmesi,aynı fıkraya “ Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, anılan madde uygulamasında dikkate alınmasına” ifadesinin eklenmesi ve diğer kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.12.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.