Yargıtay Kararı 7. Ceza Dairesi 2014/15328 E. 2015/11620 K. 10.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/15328
KARAR NO : 2015/11620
KARAR TARİHİ : 10.03.2015

Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
HÜKÜM : Sanığın hükümlülüğüne, müsadereye ve temyiz isteminin reddine dair

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları üzerine yapılan incelemede;
Temyiz isteğinin reddine dair mahkemenin 20/02/2014 gün ve 2014/86 sayılı ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan müşteki Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kararın ONANMASINA,
II- Sanıklar … ve …’ın temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
1- Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesi uyarınca hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak belli hakları kullanmaktan yoksun bırakmaya karar verilirken, anılan yasa maddesinin 3. fıkrasının “Mahkum olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz” amir hükmü dikkate alınarak bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- 01/03/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5739 sayılı yasanın 5. maddesi ile yapılan değişiklikle 5237 sayılı TCK.nun 50/6. madde ve fıkrasında yer alan “yaptırım” ibaresinin “tedbir” olarak değiştirilip, 5275 sayılı yasanın 106. maddesinin 4. ve 9. fıkralarının yeniden düzenlenip, 10. fıkrasının da yürürlükten kaldırılması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda 5275 sayılı yasanın 106. maddesi uyarınca hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca; sanıklar hakkındaki hükümlerde 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluklarına karar verilen bentler ile 5275 sayılı yasanın 106/3. maddesinin uygulanmasına ilişkin bentlerin hüküm fıkrasından çıkartılması ve sanıklar hakkındaki hükümlere ayrı ayrı “Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/l-a,b,d,e bentlerinde belirtilen haklarından aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanıncaya; 53/1-c maddesinde yazılı haklardan ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilmesine, diğer kişilere yönelik bu hakları bakımından aynı maddenin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına,” bendinin yazılması suretiyle sanıklar hakkındaki hükümlerin ayrı ayrı DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2015 günü oybirliğiyle karar verildi.