YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/14965
KARAR NO : 2015/18776
KARAR TARİHİ : 09.09.2015

Tebliğname No : 7 – 2012/291715
MAHKEMESİ : Yayladağı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/12/2010
NUMARASI : 2009/207 (E) ve 2010/264 (K)
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Katılan vekilinin sanık F.. D.. hakkında verilen karara yönelik temyizine ilişkin olarak;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK’nun 5560 sayılı Kanun ile değişik 231/12. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı itiraz yasa yolu mümkün olup kararın temyizi mümkün bulunmadığından, dilekçenin de gereği mahallinde yerine getirilmiş olmakla, dosyanın incelenmeksizin iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
II-5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi uyarınca, eski hale getirme isteği ile birlikte yapılan temyiz talebini değerlendirme yetkisi Yargıtay’a ait olduğundan, eski hale getirme isteği hakkında karar verme görevi bulunmayan yerel mahkemenin 11.01.2011 tarihli ek kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilip kaldırılarak, sanık B.. Ö.. müdafiinin eski hale getirme isteğinin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen 10.11.2010 tarihli hükmün, beyan ettiği adresine çıkartılan tebligatla 24.12.2010 tarihinde 7201 sayılı Yasa’nın 21/1. maddesine göre usulüne uygun olarak tebliğ edildiği, eski hale getirme dilekçesi ekinde sunulan mazerete ilişkin belgelerin temyiz süresinin geçmesinde sanığın kusurunun bulunmadığını ortaya koymaya yeterli olmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin eski hale getirme talebinin REDDİNE,
Yasal süresinden sonra hükmü temyiz etmiş bulunan sanık müdafiinin temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
III-Katılan vekilinin sanık B.. Ö.. hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise,
Sanığın dava konusu eşyayı gümrük işlemlerine tabi tutmadan yurda getirdiği gerekçesiyle kamu davası açılmış olup, tüm dosya içeriğine göre sanığın belirlenen gümrük kapısından yolcu olarak yurda giriş yaptığı, ele geçen ve yolcu beraberi statüsünde getirilen eşyanın ticari mahiyette bulunmadığı, ithalinin yasak olmadığı ve suç ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasa’nın 6. maddesi gereğince gümrük idarelerince gümrük vergisinin alınmasını gerektirir yaptırıma tabi bulunduğu gözetilerek sanığın beraati yerine mahkumiyetine; dava konusu eşya yönünden ise, 11.04.2013 tarih ve 28615 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa’nın 12. maddesi ile değişik 4458 sayılı Yasa’nın 235. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere gümrük idaresine gönderilmesi yerine müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/09/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.