YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11623
KARAR NO : 2015/16300
KARAR TARİHİ : 01.06.2015
MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1-Sanık …’nın hazırlıkta verdiği savunmasında kaçak eşyanın kendisine ait olduğunu beyanla suçlamayı kabul edip mahkemede alınan savunmasında ise önceki savunmasını tamamen inkar etmeyip menfaat karşılığında suçu kabul ettiğini ifade etmesi, yakalanan aracın sanık …’ya ait olması, sanık …’un aşamalardaki savunmalarında aracını sanık …’ya ödünç verdiğini ve sanık …’in telefonla kendisini arayarak aracını polislere yakalattığını söylediğini iddia etmesi karşısında, sanıkların olay tarihi, öncesi ve hemen sonrasında, aralarında telefon konuşması bulunup bulunmadığı ve telefonların olay tarihinde olay yeri ya da yakınlarındaki baz istasyonlarından sinyal alıp almadığı hususunda inceleme yapıldıktan sonra sanıkların hukuki durumlarının tayini gerekirken eksik inceleme ile hüküm tesisi,
Kabul ve uygulamaya göre de
2) TCK’nın 53 maddesinin 1.fıkrasının uygulanması sırasında, sanık …’nın 5237 sayılı TCK’nun 53/3. maddesi uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki hak yoksunluğunun şartla tahliye tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarının ise hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar uygulanabileceğinin gözetilmemesi
3) Ele geçen kaçak eşyanın nakil aracının miktar ve hacim bakımından ağırlıklı bölümünü oluşturduğu ve suçta kullanılan aracın müsadere edilmesinin işlenen suça nazaran daha ağır sonuçlar doğurmayacağı ve bu nedenle hakkaniyete aykırı olmayacağı gözetilerek müsaderesi yerine yazı şekilde iadesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık …’nın ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanıklar …, … ve … hakkındaki hükümlerin 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.06.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.