YARGITAY KARARI
DAİRE : 7. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10618
KARAR NO : 2015/19199
KARAR TARİHİ : 17.09.2015
Tebliğname No : 7 – 2012/166549
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/04/2012
NUMARASI : 2011/73 (E) ve 2012/204 (K)
SUÇ : 5607 sayılı kanuna muhalefet
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Dairemizde aynı gün incelemesi yapılan 2014/22713 esas sayılı, Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2013/58-154 esas ve karar sayılı dosyasında, sanık R.. T.. hakkında 19.01.2011 tarihli aynı eylem nedeniyle 4733 sayılı Yasa’nın 8/4.maddesi gereği mahkumiyet hükmü verildiğinin anlaşılması karşısında, anılan dosyanın temyiz incelemesine konu bu dosya ile birleştirildikten sonra tüm delillerin birlikte değerlendirilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabul ve uygulamaya göre;
1.Suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliğine göre sanıkların 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasanın 8/4.maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2.Gün adli para cezası paraya çevrilirken, uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
3. TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanık R.. T..’in kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkiler ile 1. fıkrada yazılı diğer hak yoksunluklarından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
4.Açılan davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan gümrük idaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanık R.. T.. ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa’nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2015 günü oy birliğiyle karar verildi.