YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2023/1899
KARAR NO : 2023/1765
KARAR TARİHİ : 10.05.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
EK KARAR : 28.03.2023
SAYISI : 2020/2132 E., 2023/187 K.
DAVA TARİHİ : 12.01.2017
HÜKÜM/KARAR : Red
İLK DERECE MAHKEMESİ : Fethiye 4. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2017/9 E., 2019/91 K.
Taraflar arasındaki eser sözleşmesinden kaynaklı alacak ve tazminat istemli davanın yapılan yargılaması sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, 28.03.2023 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin miktardan reddine karar verilmiştir.
Ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Temyiz istemi, temyiz konusu miktar veya değerin kesinlik sınırının altında olduğu gerekçesiyle davacının temyiz dilekçesinin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesinin 28.03.2023 tarihli ek kararına ilişkindir.
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanunun 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir. Dosya içeriğine göre, kabul edilen 3.500,00 TL ile 20.000,00 Euro nun dava tarihindeki kur üzerinden değeri 81.800,00 TL toplamı 85.300,00 TL nin kabulüne dair verilen kararına yönelik istinaf incelemesi sonunda, Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar, karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 238.730,00 TL’nin altında kalmaktadır.
Temyiz dilekçesinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek karar, yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan temyiz isteminin reddi ile söz konusu kararın onanması gerekir.
KARAR
Açıklanan sebeple;
İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi’nin 28.03.2023 tarihli ek kararının ONANMASINA,
Alınması gereken harç peşin olarak yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.05.2023 tarihinde oy çokluğuyla karar verildi.
(M)
(M)
MUHALEFET ŞERHİ
Davacı, dava dilekçesiyle 20.000 Euro ve toplam 28.500 TL nin faizleriyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. İlk derece mahkemesi talebin 3.500 TL lik kısmı ile 20.000 Euro kısmını 10.05.2019 tarihinde kabul etmiştir. Tarafların istinaf istemi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesi, 27.01.2023 tarihinde istinaf isteminin esastan reddine karar vermiştir. Davalı vekilinin temyiz istemi İstinaf Mahkemesince, “kararın kesin olması” nedeniyle ek kararla reddedilmiştir. Davalı vekilince Ek kararın temyiz edilmesi üzerine dosya Dairemize gelmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin karar tarihinde, 1 Euro= 6.875 TL dir. Bir başka değişle temyize konu Euro alacağın karar tarihindekiTürk Lirası karşılığı 137.500 TL. dir.İlk derece Mahkemesinin karar tarihi itibariyle temyiz sınırı ise 58.800 TL dir. İstinaf Mahkemesinin karar tarihi itibariyle 1 Euro= 20.452TL olduğundan 20.452×20.000=409.040 TL dir.
Sayın Çoğunlukla aramızdaki görüş ayrılığı; temyiz sınırı belirlenirken dava konusu Euro nun dava tarihindeki Türk Lirası karşılığının mı, karar tarihindeki Türk Lirası karşılığının mı esas alınacağıdır.
TBK nın 99.maddesinde; borç, “ Ülke parası dışında başka bir para birimiyle belirlenmiş ve sözleşmede aynen ödeme ya da bu anlama gelen bir ifade de bulunmadıkça, borcun ödeme gününde ödenmemesi üzerine alacaklı, bu alacağının aynen veya vade ya da fiilî ödeme günündeki rayiç üzerinden Ülke parası ile ödenmesini istenebileceği…” belirtilmiştir. Nitekim davacı/alacaklı alacağının bir kısmını Euro olarak talep etmiş ve mahkemede 20.000 Euro olarak hükmetmiştir.
Karar tarihi itibariyle İstinaf Mahkemesi kararlarından miktar ve değeri 238.730 TL’yi geçmeyen davalara ilişkin KARARLAR kesindir (HMK.m.362/1-a). Maddede “…kararların…” ifadesi kullanıldığına göre, karar tarihi itibariyle rahatlıkla tespit edilebilen Euro’nun Türk Lirası karşılığı esas alınarak temyiz sınırının belirlenmesi Kanuni bir zorunluluktur.
Zira hükmedilen 20.000 Euro nun karar tarihindeki Türk Lirası karşılığının 409.040 TL olması nedeniyle temyiz sınırının yaklaşık iki katı olmasına rağmen bu meblağın temyiz incelenmesi dışında bırakılması, HMK nın 362/1-a bendine, Anayasanın 36.ve 154.maddeleri ile Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “adil yargılanma hakkını” düzenleyen 6.maddesine aykırılık teşkil edecektir.
Bu nedenlerle, davalının temyiz talebinin esastan incelenmesi gerekirken Sayın çoğunluğun “ miktar itibariyle temyiz dilekçesinin reddine” dair mezkur karara muhalifiz.