YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/409
KARAR NO : 2023/1218
KARAR TARİHİ : 27.03.2023

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
HÜKÜM/KARAR : Davanın Reddine

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.

Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı ile reklam pazarlama hizmetleri sözleşmesi imzalandığını, davalının sözleşmedeki edimlerini yerine getirmediğini, sözleşmenin 10.2 maddesindeki cezai şart koşullarının gerçekleştiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere cezai şart bedelinin hesaplanarak muacceliyet tarihinden itibaren sözleşme faiz oranıyla birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; ceza-i şart koşullarının oluşmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.

III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 28.04.2016 tarih ve 2015/640 E., 2016/389 K. Sayılı kararı ile görevli mahkemenin sulh hukuk mahkemesi olduğu gerekçesiyle davanın usulden reddine karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkeme kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Yargıtay 3. Hukuk Dairesi’nin 25.01.2018 tarih ve 2017/8339 E., 2018/723 K. sayılı ilamı ile taraflar arasında kira ilişkisi bulunmadığı, işin esasının incelenmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla, sözleşmenin 10.2 maddesinde düzenlenen ceza-i şartın sözleşmede açıkça vadelendirilmiş KDV hariç yıllık 120.000-USD bedele yönelik olduğu, KDV alacağının sözleşmenin 10.2 maddesi kapsamında bulunmadığı, davacının İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2008/492 esas, 2009/831 karar sayılı ilamına konu KDV alacağı nedeniyle ceza-i şart talep edemeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; davalı şirketin kdv ödeme yükümlülüğünü yerine getirmediğini, sözleşmenin haklı nedenle feshedilmediğinin açık olduğunu, mahkemenin İstanbul 7. Asliye Ticaret Mahkemesindeki raporu ve gerekçeyi yeterince incelemediğini, kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasındaki reklam pazarlama hizmetleri sözleşmesinden kaynaklanan cezai şart istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427 nci ve devamı maddeleri, Reklam Pazarlama Hizmetleri Sözleşmesi’nin 6 ve 10 ncu maddeleri,

3. Değerlendirme
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

V. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,

27.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.