YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/170
KARAR NO : 2023/407
KARAR TARİHİ : 02.02.2023
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
HÜKÜM/KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki tazminat davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı idare vekili dava dilekçesinde özetle, müfettiş raporu ile Bursa Devlet Hastanesi hasta odalarının ve tüm sistemlerinin yenilenmesi işi kapsamında yapılan imalat işlemlerinde usulsüzlükler yapıldığının belirlendiğini, davalı denetim görevlilerinin üstlenmiş olduğu işi bütünü ile projelerine, sözleşme ve şartnamelerine, fen ve sanat kurallarına uygun olarak yapmak konusundaki yükümlülüklerini yerine getirilmediklerinden davalı yükleniciye 278.809,55 TL fazla ödeme yapılmasına sebebiyet verdiklerini belirterek oluşan 278.809,55 TL kamu zararının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalılar vekili cevap dilekçelerinde özetle; hastanenin aynı kat ve mahalleri için farklı kanallardan (kamu+dernek) sağlanan ödenekler ile aynı zaman dilimleri içinde birden fazla ihalenin aynı yükleniciye verilmesi sonucu, işin yapım sürecinde imalatların ve ödemelerin karışıklığa sebebiyet verdiğini, ceza mahkemesinde alınan raporda fazla ödeme yapılmamış olduğunun tespit edildiğini belirterek davanın reddini talep etmişlerdir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Bursa 8. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/529 Esas, 2017/116 Karar ve 21.03.2017 tarihli kararı ile; yargılama aşamasında alınan bilirkişi kurulu raporu ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilerek, 04.06.2009 tarihinde imzalanan sözleşme ile davalı yüklenicinin Bursa Devlet Hastanesindeki mevcut odaların özel odalara dönüşüm işini 7.212.107,77 TL bedel karşılığında yapmayı üstlendiği, bu sözleşme kapsamında sözleşme bedeline göre 4.445.532,53 TL’lik iş yapılmış olduğu, bu iş nedeniyle yüklenicinin davacı idareden 1.065.533,70 TL alacaklı bulunduğu, ayrıca davalı yüklenici ile aynı hastanenin mekanik ve elektrik tesisatının yapılması konusunda 21.09.2010 tarihli sözleşme imzalandığı, her iki sözleşmede ortak olan inşaat imalatları işlerinde mükerrer olarak gözüken imalatların, ilk olarak mevcut odaların özel odalara dönüştürülmesi işi kapsamından çıkarıldığı, toplam metrajdan mekanik ve elektrik tesisatı onarım işi hakedişinde alınan miktarların düşüldüğü, kalan miktarların mevcut odaların özel odalara dönüştürülmesi işi hakedişine dahil edilmesi ile karışıklığının önlendiği ve bu şekilde hesaplama yapıldığı, ayrıca ikinci sözleşme kapsamında yapılan elektrik ve makine tesisatı imalat işleri bedeli de hesaplamaya dahil edildiğinde davalı yükleniciye bu sözleşme kapsamında da yapılmış fazla ödeme olmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk derece mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı, süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Nedenleri
Davacı vekili istinaf başvurusunda özetle; Bursa Devlet Hastanesi mekanik ve elektrik tesisatı onarım işine ait ihale işlemleri ve hak ediş ödemelerinde, ilgili mevzuatta öngörülen “üstlenmiş olduğu işi bütünüyle projelerine, sözleşme ve şartnamelerine, fen sanat kurallarına uygun olarak yapmak” hususundaki yükümlülüklerinin yerine getirilmesinde ihmal ve eksikliklerinin bulunması nedeniyle görevlerini kanuni gereklere uygun olarak yerine getirmeyerek ilgili firmaya fazla ödemede bulunulmasına ve kamu zararına neden oldukları müfettiş soruşturması neticesinde açıkça tespit olunduğu göz önünde bulundurulduğunda davalıların kusurlu olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunda bulunmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge adliye mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile özetle; tüm dosya kapsamına göre, yerel mahkemece alınan bilirkişi raporlarının denetime açık ve bilimsel verilere uygun olduğu, aynı konuda yüklenici şirket yetkilisi hakkında açılan Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 2012/441 Esas, 2013/460 Karar sayılı dosyasında da aynı tespitlerin yapıldığı, bu şekilde yükleniciye yapılan fazla ödeme ve dolayısıyla kamu zararı bulunmadığı, davanın reddi yönünde verilen mahkeme kararının usul ve yasaya uygun bulunduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge adliye mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili, istinaf dilekçesinde belirtilen gerekçelerle kararı temyiz etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, eser sözleşmesinden kaynaklanan fazla ödemenin iadesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu’nun 470 inci maddesi ve ihale mevzuatı.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2.Davacı iş sahibi idare, verilen kararı her ne kadar temyiz etmiş ise de, ilk derece ve istinaf mahkemesince yapılan değerlendirmelerin usul ve yasaya uygun olduğu, davalı yükleniciye fazla ödeme yapılmadığının gerek yargılama aşamasında alınan bilirkişi kurulu raporu ile gerekse ceza mahkemesi dosyasında alınan bilirkişi kurulu raporu ile sabit olduğu, alınan raporların denetime elverişli olduğu, bilimsel veriler içerdiği, davacının itirazlarını karşıladığı anlaşıldığından davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
3.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle,
Temyiz olunan İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi’nin 2018/1734 Esas, 2021/626
Karar ve 24.03.2021 tarihli kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca
ONANMASINA,
Davacı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
02.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.