Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2022/1180 E. 2023/2498 K. 22.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1180
KARAR NO : 2023/2498
KARAR TARİHİ : 22.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2017/973 E., 2021/877 K.
DAVALILAR :1-… 2-… 3-… vekili Avukat … ve diğer 5 kişi
DAVA TARİHİ : 19.08.2011
HÜKÜM/KARAR : Ret

Taraflar arasında İlk Derece Mahkemesinde görülen ve temyiz incelemesinden geçen tazminat davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece İlk Derece Mahkemesi kararının bozulmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
1. Davacı iş sahibi vekili dava dilekçesinde özetle; 17.12.1999 tarihinde çıkan yangında yanan tütün deposunun onarım işinin davalı şirket tarafından yerine getirildiğini, işin geçici ve kesin kabulünün yapıldığını, ancak onarımın eksik ve ayıplı yapıldığını, 262.963,35 TL fazla ödeme yapıldığının tespit edildiğini belirterek davalı şirket ve idare elemanlarından tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı yüklenici vekili cevap dilekçesinde özetle; işin geçici ve kesin kabullerinin yapıldığını, eksik ve ayıplı iş bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.

Davalı idare elemanları da davanın reddini savunmuştur.

III. İLK DERECE MAHKEMESİNİN İLK KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 2011/35 Esas, 2011/8 Karar ve 21.09.2021 tarihli kararında özetle; davanın kısmen kabulü ile 205,65 TL nefaset tutarı bedelinin davalılardan … İnş. San. Tic. Ltd. Şirketinin davacıdan olan 6.675,94 TL karşı alacağından takas mahsubuna, davacının fazlaya ilişkin talebinin ve diğer davalılara karşı açılan davanın reddine karar verilmiştir.

IV. BİRİNCİ BOZMA KARARI
A. Bozma Kararı
1. İlk derece mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Yargıtay (Kapatılan) 15. Hukuk Dairesinin 2013/4 Esas, 2013/4468 Karar ve 09.07.2013 tarihli kararı ile özetle; gerekçeli kararın hüküm fıkrasından davacı iş sahibinin alacaklı olup olmadığı, alacaklı ise alacak miktarının ne olduğu, alacaklı değilse açmış olduğu davanın reddine karar verilip verilmediğinin anlaşılamadığı gerekçesiyle kararın bozulduğu anlaşılmıştır.

V. İLK DERECE MAHKEMESİ İKİNCİ KARARI
İlk derece mahkemesinin 2014/83 Esas, 2014/165 Karar ve 25.06.2014 tarihli kararı ile özetle; 205,65 TL’lik guse ayıbı olduğu, ancak davalı yüklenici şirketin sözleşme harici faydalı imalat olarak 6.675,94 TL bedelli cam imalatı yaptığı ve buna dair takas mahsup savunmasında bulunduğu, bu miktar da davacı alacağından fazla bulunduğundan takas talebi doğrultusunda davacının davalı yükleniciye karşı davasının bu gerekçeyle reddine; davalı idare elemanları bakımından da davalıların kasti eylemleri neticesinde davacıyı zarara uğrattıkları gerek ceza dosyasındaki tespitler gerekse alınan bilirkişi raporu, ek raporu ile mevcut delil durumuna göre ispatlanamadığından davanın reddine karar verilmiştir.

VI. İKİNCİ BOZMA KARARI
A. Bozma Kararı
1.İlk derece mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde, davacı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2.Yargıtay (Kapatılan) 15. Hukuk Dairesinin 2015/2597 Esas, 2015/6351 Karar ve 14.12.2015 tarihli kararı ile özetle; davacı iş sahibinin davalı yüklenici ve dava dışı TCDD ile yapmış olduğu sözleşmeler, Yeşilyurt Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/189 Esas sayılı dosyasında verilen karar nedeniyle davacı tarafından dava dışı TCDD Genel Müdürlüğü’ne yapılan ödemeler ve o dosyada hükme esas alınan bilirkişi raporu ile eldeki dosyada alınan raporlar bir bütün olarak mukayese edilmek suretiyle davacının dava dışı idareye yapmış olduğu ödeme ile eldeki davada alınan raporlarda belirlenen miktarlar arasındaki farklılıkların Yargıtay denetime elverişli olacak şekilde gerekçeli olarak değerlendirilmesi; aynı ek raporda, geçici ve kesin kabul tutanaklarında imzası bulunan idare çalışanlarının hukuki durumlarının da 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 41. maddesi kapsamında belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulduğu anlaşılmıştır.

VII. İLK DERECE MAHKEMESİ’NİN SON KARARI
İlk derece mahkemesinin 2017/973 Esas, 2021/877 Karar ve 13.10.2021 tarihli kararı ile özetle; davacı idare teknik personellerinin hazırladığı 05.01.2005 raporda, şartnameye konu kalkan duvarın yapılmadığı hususu ile ilgili dosyada mübrez fotoğraflardan duvarların yapılı olduğu, çatının da bu duvarlar yardımı ile taşınması nedeni ile 05.01.2005 raporda duvarların yapılı olmadığı hususu ile ilgili tespitinin hatalı olduğu, keza, 05.01.2005 tarihli raporda idari ve teknik şartnamenin 7.maddesinin b ve c benlerine göre %10 nesafet kesintisi gerektiği belirtilen 215 adet çatı makası ile 33 adet yapılmadığı ifade edilen çatı makası için yapılmayan kısmın pursantajının 21,30 olduğu hesaplanmış ise de; dosyada mübrez SAP200 çıktısına dayalı hesaplar da dikkate alındığında 199 adet çatı makasının gerekli makas sayısı olarak belirlendiği, ayrıca şartnamenin 16. maddesinde ısı tesiriyle onarılması gereken makaslar ayrıca belirlendiğinden 05.01.2005 tarihli raporun çatı makası için yapılmayan kısmın pursantajının 21,30 olduğu tespitinin de hatalı olduğu, 05.01.2005 tarihli raporda, şartnamenin 7. maddesinin e bendindeki boya ve badana işleri için yapılamayan iş pursantajının %3 olarak belirlenmiş ise de; Yeşilyurt Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2000/189 E. sayılı dosyasına sunulan raporda bu hususla ilgili bir tespitin olmaması ve ocak 2005 tarihi itibariyle aradan işin tesliminden itibaren geçen 4-5 yılık süre dikkate alındığında boya ve badana ile ilgili tespitlerin yapılamayacağı ve belirlenen oranın ispata muhtaç olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

VIII. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde, davacı idare vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı idare vekili; hükme esas alınan raporu yetersiz olduğu, itirazları karşılamadığı, Yeşilyurt Asliye Hukuk Mahkemesinin 2000/189 kesinleşen dava dosyasındaki raporun irdelenmediği gerekçesiyle kararı temyiz etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, fazla ödenen iş bedelinin iadesi istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
6098 Sayılı TBK’nın 470 inci maddesi.

3. Değerlendirme
1. Temyiz olunan nihai kararların bozulması 1086 sayılı Kanun’un 437 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Davacı idare 14.05.1999 tarihli sözleşme ile dava dışı TCDD Genel Müdürlüğüne ait olan Malatya Vagon Üretim Binasını, tütün deposu olarak kiralamıştır. 17.09.1999 tarihli çıkan yangın nedeniyle bina hasara uğramış, davacı idare de söz konusu hasarların giderilmesi için davalı yüklenici ile 04.04.2000 tarihli sözleşmeyi imzalamıştır. Sözleşme ve eki özel – idari şartname incelendiğinde, yapılacak işlerin binanın Adıyaman tarafındaki cephenin kalkan duvarlarının yıkılıp yeniden yapılması, kolon guselerinin güçlendirilmesi, çatı makası ve örtüsünün yapılması, demir kapı ve pencerelerin yapılması ve boyanmasıdır. Fazla ödemeye temel teşkil eden 05.01.2005 tarihli teknik rapor incelediğinde, kalkan duvar işinin hakediş ödemesini esas pursantaja göre %9 oranında, çatı makası ve yerine konması işlerinin %21,130 oranında, boya – badana işlerinin de %3 oranında eksik ve ayıplı yapıldığı belirtilmiş, 947.000,00 TL sözleşme bedeli ile %33,130 yapılmayan işler toplamı oranlandığında KDV dahil 262.963,35 TL’nin tahsili talep edilmiş ise de, hükme esas alınan Yargıtay denetime açık ve anlaşılır bilirkişi raporu ve mahkemenin kabulünde olduğu üzere, dosyada mübrez fotoğraflardan kalkan duvarların yapılı olduğu, çatının da bu duvarlar yardımı ile taşınması nedeni ile 05.01.2005 raporda duvarların yapılı olmadığı hususu ile ilgili tespitinin hatalı olduğu, dosyada mübrez SAP200 çıktısına dayalı hesaplar da dikkate alındığında 199 adet çatı makasının gerekli makas sayısı olarak belirlendiği, ayrıca şartnamenin 16. maddesinde ısı tesiriyle onarılması gereken makaslar ayrıca belirlendiğinden 05.01.2005 tarihli raporun çatı makası için yapılmayan kısmın pursantajının %21,30 olduğu tespitinin de hatalı olduğu, 05.01.2005 tarihli raporda, şartnamenin 7. maddesinin e bendindeki boya ve badana işleri için yapılamayan iş pursantajının %3 olarak belirlenmiş ise de; Yeşilyurt Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2000/189 E. sayılı dosyasına sunulan raporda bu hususla ilgili bir tespitin olmaması ve ocak 2005 tarihi itibariyle aradan işin tesliminden itibaren geçen 4-5 yılık süre dikkate alındığında boya ve badana ile ilgili tespitlerin yapılamayacağı belirtildiğinden davacının yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

IX. KARAR
Açıklanan sebeplerle;

Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma ilamı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde bulunmayan davacı idare vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA,

Aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına,

Kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere,

22.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.