Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2021/1789 E. 2022/244 K. 24.01.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/1789
KARAR NO : 2022/244
KARAR TARİHİ : 24.01.2022

Sakarya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı olan bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü.
– K A R A R –
Davacı vekili; müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçilerinin müvekkili aleyhine açtığı işçilik alacakları ile ilgili davanın işçi lehine sonuçlandığını ve bu kapsamda müvekkili tarafından dava dışı işçilere icra takibi sonucunda ödeme yapıldığını, yapılan bu ödemeden sözleşme hükümlerine göre davalının sorumlu olduğunu, müvekkili tarafından ödenen bedelin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı taraf, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacının davalı ile yapılan sözleşme kapsamında davalı bünyesinde çalışan işçiye yapılan ödemeyi aralarında imzalanan sözleşme hükümlerine göre davalıdan talep edebileceği gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesince; davacı tarafın ticari faiz olarak dava dilekçesine yansıyan talebini yasal faiz olarak değerlendirmek gerektiğinden faizin türüne ilişkin istinaf başvurusunun reddine, davacının dava konusu işçilik alacakları nedeniyle, üçüncü kişilere ödeme yaptığı tarih itibariyle rücu borçlusu olan davalı temerrüde düştüğü, faiz başlangıç tarihinin talep gibi ödeme tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği gerekçesiyle davacının istinaf talebinin faizin başlangıç tarihi yönünden kabulüne, yerel mahkemenin kararının davacı lehine kaldırılmasına karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
1)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Bölge Adliye Mahkemesince davacı vekilinin faizin türüne ilişkin istinaf başvurusu yerinde görülmemiş ise de, taraflar arasındaki işin ticari iş mahiyetinde olduğu ve davacı tarafından ticari faiz talep edildiği dikkate alınarak kabule karar verilen miktar yönünden Avans faizine hükmedilmesi gerekirken alacağa yasal faiz uygulanması doğru olmamış, kararın bu nedenle bozulması gerekmiş olmakla birlikte yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden HMK’nın 370/2 maddesi uyarınca kararın aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’nin 07.10.2020 tarihli 2019/2044 Esas, 2020/1183 Karar sayılı kararın (HÜKÜM) bölümünün 1 no.lu bendinde geçen “yasal faizi” kelimesinin çıkarılarak yerine ”Avans faizi” kelimesinin eklenmesine ve hükmün düzeltilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi’ne gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 24.01.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.