YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/279
KARAR NO : 2016/7482
KARAR TARİHİ : 14.12.2016
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira farkı alacağının tahsili için başlatılan icra takibine vaki itirazın kaldırılması istemine ilişkindir. Mahkemece davanın reddine karar verilmesi üzerine karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı alacaklı 25.04.2013 tarihinde başlatmış olduğu icra takibinde 05/08/2011- 05/07/2012 arası her ay için 80,00 TL den 960,00 TL kira farkı 05/08/2012- 05/01/2013 arası dönemde aylık 1.112,00 TL den bu dönem için ödenen 5.900,00 TL düşüldüğünde 772.-TL kira farkı alacağı ve Şubat ve Mart 2013 aylarına ilişkin 1.112,00 TL den toplam 2.224,00 TL kira alacağı olmak üzere toplam bakiye 3.956,00 TL alacağının tahsilini istemiştir. Davalı borçlunun kısmi itirazı üzerine İcra Mahkemesine açtığı dava ile yapılan icra takibine itirazın kaldırılmasını talep etmiştir.
Takibe dayanak yapılan ve karara esas alınan 01/08/2009 başlangıç tarihli 1 yıl müddetli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede aylık kira bedeli 900,00 TL olup, peşin olarak ödeneceği kararlaştırılmıştır. Sözleşmenin hususi şartlar bölümünde kira bedelinin kontrat bitiminde TÜİK’in açıkladığı son 12 aylık ÜFE+TÜFE/2 oranında artış yapılacağı kararlaştırılmıştır. Bu şart geçerli olup tarafları bağlar.
Kira sözleşmesinin özel şartlar bölümünde kira bedelinin kontrat bitiminde TÜİKin açıkladığı son 12 aylık ÜFE+TÜFE/2 oranında artış yapılacağı kararlaştırıldığına göre Türk Borçlar Kanun’unun 344. maddesindeki sınırlama da gözetilerek sözleşmedeki artış şartı uygulanmak suretiyle talep edilen yıllara ait aylık kira bedelinin belirlenmesi ve davalının ödediği kira miktarlarıyla karşılaştırma yapılarak eksik ödeme bulunup bulunmadığı tespit edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Karar bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428 ve İİK.nın 366.maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.