YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2016/272
KARAR NO : 2016/7517
KARAR TARİHİ : 14.12.2016
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : İtirazın kaldırılması ve tahliye
İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, itirazın kaldırılması ve temerrüt nedeniyle tahliye istemlerine ilişkindir. Mahkemece; alacaklı tarafından, borçlu … hakkında 19/03/2015 tarihinde kira alacağı ve tahliye talepli olarak başlatılan takip sırasında, ödeme ve tahliye emrinin borçluya 30/03/2015 tarihinde tebliğ edildiği, davalının bu tarihten önce 25/03/2015 tarihinde 510,00 TL ödeme yaptığı, dolayısıyla alacaklının talep ettiği Mart 2015 kira bedeli açısından temerrüdün gerçekleşmediği, diğer taraftan alacaklı tarafca talep edilen kira artış miktarları açısından davalı tarafın önceki malik ile artışın 2014 yılından başlayacak kira dönemi için uygulanmayacağı yönünde sözlü anlaşma yaptıkları yönündeki savunmanın aksine davacı tarafca delil ikame edilemediği, belirtilen kira dönemine ilişkin olarak kira arttırımı yapılıp yapılmayacağı husunun genel mahkemelerde yargılamayı gerektirdiği anlaşıldığından davanın reddine dair karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin kira sözleşmesindeki artış şartına ilişkin temyiz itirazı incelendiğinde; eski malik ile davalı arasında düzenlenen 29.07.2013 başlangıç tarihli 1 yıl süreli kira sözleşmesi konusunda uyuşmazlık bulunmamaktadır. Dava konusu taşınmaz işyeri ( emlak, temizlik, dekorasyon) olarak kiraya verilmiş olup kira sözleşmesinde aylık 508,48.-TL kira bedeli ve bir önceki yılın aynı ayına göre TÜFE oranı kadar artış öngörülmüştür. Sözleşmedeki artış şartı geçerli olup tarafları bağlar. Bu durumda aylık kira bedelinin sözleşmede kararlaştırılan şekilde artış şartına uygun olarak belirlenerek alacağın da buna göre belirlenmesi ve alacak belirlendikten sonra ödenen miktarlar düşülerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde doğru değildir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 14/12/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.