YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8038
KARAR NO : 2015/8184
KARAR TARİHİ : 08.10.2015
MAHKEMESİ : Tarsus 2. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 19/02/2014
NUMARASI : 2009/1367-2014/144
Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye-alacak davasına dair karar, davacı ve davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava temerrüt nedeni ile kiralananın tahliyesi ve 22.500 TL kira alacağının tahsili istemine ilişkindir. Mahkemece kiralanan tahliye edildiğinden karar verilmesine yer olmadığına, alacak isteminin kısmen kabulü ile 17.500 TL kira alacağının yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine hüküm davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya kapsamına, toplanan delillere, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verilmiş olmasına, takdirde de bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalı vekilinin alacak miktarına yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 04.09.2007 başlangıç tarihli 5 yıl süreli kira sözleşmesi ile kiralanan dükkan yıllık 30.000 TL bedelle kiraya verilmiş olup kira bedelinin peşin olarak ödeneceği kararlaştırılmıştır. Davacı vekili dava dilekçesinde davalının 2009-2010 döneminde 7500 TL kira ödemesi yaptığını, geriye kalan kısmının ödenmediğini belirterek 22.500 TL kira alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı vekili ise yıllık kira bedelinin 15.000 TL olduğunu ve kira bedelinin ödendiğini savunmuştur. Davalı vekili tarafından sunulan ödeme belgeleri incelendiğinde 09.10.2009 tarihinde “04.09.2009-04.03.2010 dönemi için 6 aylık kira ödemesi” açıklamasıyla 7500 TL ödeme yapıldığı, ayrıca 24.03.2010 tarihinde “04.09.2009-04.03.2010 dönemi için 6 aylık kira ödemesi” açıklamasıyla 7500 TL ödeme daha yapıldığı bu dekontun alt kısmında banka şubesinin, sehven yanlış yazılan tarihin 04.03.2010 ila 04.09.2010 tarihleri kira ödemesi şeklinde beyan ile kaydedildiğinin belirtildiği görülmüştür.
Türk Borçlar Kanunun 101. Maddesine göre birden çok borcu bulunan borçlu, ödeme gününde bu borçlardan hangisini ödemek istediğini alacaklıya bildirebilir. Borçlu bildirimde bulunmazsa, yapılan ödeme, kendisi tarafından derhâl itiraz edilmiş olmadıkça, alacaklının makbuzda gösterdiği borç için yapılmış sayılır. TBK nunun 102. Maddesinde ise taraflar arasında birden fazla borç bulunması halinde kanunen geçerli bir açıklama yapılmadığı veya makbuzda bir açıklık bulunmadığı durumda ödemenin muaccel borç için yapılmış sayılacağı, birden çok borç muaccel ise ödemenin, borçluya karşı ilk olarak takip
edilen borç için yapılmış olduğunun kabul edileceği düzenlenmiştir. Davalı tarafından yapılan ve yukarıda belirtilen ödemeler açıkça davaya konu dönem belirtilmek suretiyle yapılmış olup yapılan bu ödemeler geçerlidir. Bu durumda mahkemece davalının yıllık 30.000 TL olan kira bedelinin toplam 15.000 TL tutarlı kısmını ödediği gözetilerek buna göre karar verilmesi gerekirken daha fazla alacağa hükmedilmiş olması doğru görülmediğinden hükmün bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 08.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.