Yargıtay Kararı 6. Hukuk Dairesi 2015/7830 E. 2015/7844 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/7830
KARAR NO : 2015/7844
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

MAHKEMESİ : Bakırköy 5. Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/10/2014
NUMARASI : 2014/301-2014/753

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı kira bedelinin tespiti davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, kira bedelinin tespiti istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalının 01/04/2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesi ile davalının işyerinde aylık 3.000,00 TL bedelle kiracı olarak bulunduğunu belirterek kira bedelinin 01/04/2014 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık net 6.000,00 TL olarak tespitini talep etmiştir. Davalı vekili, taraflar arasında 01/04/2013 tarihinde aylık 3.000,00 TL üzerinden bir yıllık sözleşme yapıldığını, sözleşmenin 5. maddesine göre kira akdinin devamı halinde %10 dan aşağı olmamak üzere kira artışı yapılacağının taraflar arasında kararlaştırıldığını ve kira sözleşmesinin yenilendiğini müvekkilinin halen sözleşme gereği 01/04/2014 tarihinden itibaren 3.300,00 TL olarak kira bedelini ödediğini, istenen bedelin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasındaki kira ilişkisi 01.04.2008 tarihli, bir yıl süreli ve net 2.000,00 TL bedelli kira sözleşmesi ile başlamış olup son akdedilen kira sözleşmesi 01.04.2013 başlangıç tarihli, bir yıl süreli ve aylık net 3.000,00 TL bedellidir. Bu durumda 01.04.2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesinde, tarafların belirledikleri kira bedelinin emsal ve rayice uygun olup olmadığının belirlenmesi, emsal ve rayice uygun olması durumunda, izleyen dönemlere endeks tatbik edilmek suretiyle, kira tespiti yapılması, uygun olmaması durumunda ise, tespiti istenilen dönemin hak ve nesafet dönemi olduğu kabul edilerek, buna göre kira tespiti cihetine gidilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Hüküm bu nedenle bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428.maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 05.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.